Op donderdag 13 december 2012 om 19.55 uur is ons katje Mischou vredig en rustig ingeslapen na euthanasie bij de dierenarts. Je begrijpt zeker wel dat we allebei kapot zijn van verdriet, want na 12,5 jaar op deze manier afscheid te moeten
nemen van je huisdier is verschrikkelijk.
Na de laatste foto in deze log, een uitleg en overzicht hoe het allemaal gegaan is.
Groetjes
Mara
Albert en Mischou waren onlosmakelijk met elkaar verbonden. Hij noemde haar altijd "mijn vriendinnetje", want m'n lief, sinds 2005
met pre-pensioen, was NOOIT alleen thuis als ik naar mijn werk ging. Hij had altijd gezelschap van ons katje Mischou.
Zondag 9 december 2012, de laatste zondag van Mischou bij ons thuis en zie eens hoe dichtbij ze bij haar baasje wilde zitten.
Van werken op de computer was even geen sprake. Daarom heb ik die foto ook gemaakt. En kijk eens naar het scherm.
Toen was ons katje, als dozenpoes gezond. Nog een speciale log aan gewijd. Klik hier voor die log.
Uitleg en overzicht hoe het allemaal gegaan is:
Al ruim een week moest ons katje Mischou af en toe overgeven. We besloten om op woensdag 21 november een afspraak te maken bij de dierenarts, want het ging maar niet over.
De dierenarts constateerde bobbeltjes achter op haar tong. Vervolgens deed hij bij haar een bloedonderzoek en alle waarden waren goed. Dat stelde ons een beetje gerust. Hij gaf ons ontstekingsremmers mee (pilletjes met prednison) die we 2x daags bij haar in moesten brengen via de mond. Na een dag constateerden wij dat dit bijna onmogelijk was bij haar. Ze spuugde het meteen weer uit.
Donderdag 22 november weer naar de dierenarts gegaan en toen heeft Mischou een injectie prednison gekregen. Bovendien gaven we haar speciaal voedsel met veel eiwit en veel calorieën. Ze begon zienderogen na een paar dagen op te knappen.
Met z’n drietjes hebben we op woensdag 5 december ’s middags onze woonkamer in kerstsferen gebracht, zoals je hebt kunnen lezen in deze log.
Zaterdag 8 december j.l. nog weggeweest naar Leiden vanwege de 80e verjaardag van onze oom Wim. Bij thuiskomst ’s avonds omstreeks 22.00 uur vonden we wat braaksel in de uitbouw op de plavuizen. Daar schrokken we van, want het ging zo goed met ons katje Mischou.
En de dagen daarna ging het hard achteruit met haar. Ze hield ondanks het speciale voedsel niet veel meer in.
Op woensdagmiddag 12 december zijn we opnieuw naar de dierenarts geweest en hebben hem alles over Mischou verteld. Hij heeft haar onderzocht en bekeken en vermoedde dat problemen met de spijsverteringsorganen (maag en slokdarm) de oorzaak zijn.
Mischou was in gewicht ook achteruit gegaan. In augustus j.l. woog ze bij haar jaarlijkse controle en inenting 4,3 kg. Nu was ze nog slechts 3,1 kg en als je in haar ogen keek zag je gewoon dat ze niet gezond was.
De dierenarts vond haar te zwak geworden om nog een een endoscopisch onderzoek van de maag en slokdarm te laten verichten.
Aan ons de moeilijke keus. We besloten na overleg met de dierenarts de volgende dag terug te komen, want we wilden nog één dag en nacht in haar gezelschap zijn.
Op donderdagavond 13 december 2012 hadden we om 19.30 uur een afspraak met onze dierenarts Martin Bakker. Speciaal voor ons had hij zijn praktijk aan huis die avond geopend en toen is het helaas gebeurd.
Ons katje Mischou is vredig en rustig ingeslapen op donderdag 13 december 2012 om 19.55 uur.
Binnen 14 maanden zijn we twee huisdieren kwijt geraakt.
Op 17 oktober 2011 moesten we afscheid nemen van onze kater Snuit.
Op 13 december 2012 van ons katje Mischou.
Je weet niet half hoeveel we de laatste tijd dat Mischou nog bij ons was,
allebei gehuild hebben van verdriet, want we voelden gewoon aan dat het
bijna voorbij zou zijn met ons katje.
Denk je een beetje aan Albert en mij en bedankt voor je medeleven.
Groetjes
Mara
46 opmerkingen:
Dat is heel erg dat jullie dit overkomt, en kort achter elkaar! Daar moet je wel aan wennen en stil in huis..... Sterkte hoor! groetjes, Diny
Ach, wat een verdriet. Wat kun je veel van je dieren houden, hè? Wij missen ze ook nog steeds.
Sterkte samen.
Oh wat naar. Ik weet precies wat jullie voelen. Een poes is een huisgenoot/vriend(in). En die te moeten missen is net zo erg als wanneer een menselijke huisgenoot niet meer bij je is. Het verdriet is net zo erg. Maar, in tegenstelling tot mensen, kun je je huisdier rustig laten inslapen en die beslissing is zoooooo moeilijk. Je wilt haar niet kwijt, je wilt haar bij je houden. Moedig dat jullie haar toch hebben laten inslapen. Want er is niets ergers dan een ziek huisdier en te weten dat het niet beter wordt.
Ik wens jullie heel veel sterkte met het gemis en met haar een plekje in jullie hart te geven en om met een glimlach aan haar te denken.
Ik schreef dat ik precies weet wat jullie voelen. Ons Petje hebben wij vorig jaar 7 november moeten laten inslapen.
http://www.gewoonhanny.nl/pivot/entry.php?id=2308
Ik weet er alles van wat het is om je maatje te verliezen. Toen ik jaren geleden Juultje mijn kater heb moeten laten inslapen ben ik huilend van de dierenarts naar huis gelopen. Afgelopen voorjaar ging Macey vrij plotseling van ons heen en je weet, we hebben nu twee jonge katten.
Ik ben gewoon een kattenmens en wens jullie de komende dagen heel veel sterkte met dit verlies. Dat doet pijn...
Ja, heel verdrietig dat Mischou is overleden, we leven met jullie mee.
Ahhh echt triest. Ik weet als geen nader dat huisdieren ook een soort kinderen zijn en bij je leven horen.
Sterkte allebei.
Heel heftig Mara en Albert, het waren zeg maar kinderen( zo zie ik die van ons ook )in korte tijd ze moeten loslaten doet heel veel verdriet,jullie hebben Mischou een liefdevol leven gegeven,zij jullie ook,nu is het gemis,de leegte maar 1 ding blijft dat zijn alle mooie herinneringen die jullie eljaar hebben gegeven,heel veel sterkte met het verlies van Mischou xxx
Wat een verdrietig blog .Het doet zo'n pijn om afscheid te moeten nemen ,en jullie hebben dit twee keer in zo'n korte tijd moeten doen.Ik wens jullie heel erg veel sterkte en denk aan jullie
Lieve groetjes Elisabeth
Ach wat jammer nou. Gecondoleerd hoor. Wij weten maar al te goed wat het betekent je dierbare huisdier te moeten verliezen. Nog maar een paar weken geleden moesten we afscheid nemen van onze Jerry. Sterkte met het verwerken van het verdriet
Wat erg verdrietig! Ik weet hoe jullie je moeten voelen. Drie jaar geleden heb ik ook mijn poes moeten laten inslapen. Het is toch je huisgenoot, een dier waarvoor je altijd zorgt en bij wie je je ei kwijt kunt. Wat een gemis. Wat was het leeg in huis! Veel sterkte de komende tijd.
Ha Albert en Mara,
Dat is zeker heel verdrietig, je huis vriendinnetje missen is een hele klap.
Katten zijn wel de baas en wij personeel, maar ze belonen ons altijd overweldigend met hun liefde, warmte en in de weglopen als je bezig bent.
Maar missen wil je ze niet, want als ze weg blijven ben je ongerust en ga je zoeken.
Jullie zijn goed voor Mischou geweest, ze heeft een goed leven gehad en een waardig einde.
We wensen jullie dan ook veel sterkte met het verwerken van het verdriet.
Denk dan ook aan Tommie, en weet dat het zo beter is voor het beestje. oma
Wat vreselijk en wat een verdriet. Dat moet heel zwaar zijn. Twee geliefde huisdieren zo kort na elkaar. Heel veel sterkte.
Liefs Frederique
ja, het is een vreselijk verloop. gelukkig nog ruim 12 jaar van kunnen genieten, en dat de goede herinneringen mogen overleven.
Mja, en vooraleerst echter, sterkte er mee.
Innige deelneming met jullie verdriet. Onlangs hetzelfde meegemaakt met "Klontje" onze siamees die ook al meer dan 12 jaar was. Ze is ook gestorven bij de dierenarst in mijn armen.(staat nog op mijn netvlies) Wij hebben ze begraven in de tuin, niet ver van mijn werkplaats en af en toe praat ik nog met haar (in gedachten)
Ja, dat is heel verdrietig.
Mischou was een echte huisgenoot van jullie en die zal je missen.
Sterkte met dit verlies.
Wat een moeilijk besluit hebben jullie moeten nemen... erg verdrietig om te lezen.
Heel veel sterkte met het verlies van Mischou en Snuit!
Sterkte Albert en Mara.
Ooooo.... verschrikkelijk is dat! Mijn kattenmoederhart bloedt hier van, jullie moeten een wel heel moeilijke tijd hebben, ik wens jullie heel veel courage toe en om jullie lieve poezen een mooi plaatsje in jullie hart te kunnen geven!
Oh vreselijk, ik weet gewoon even niet wat ik moet zeggen. Ik schrik hier ook zo van. In de (korte) tijd dat ik hier lees heb ik al meteen gemerkt hoe belangrijk jullie bolletje voor jullie was. En nou dit. Ik wens jullie allebei dan ook heel erg veel sterkte, ik denk dat Viggo ook heel verdrietig zal zijn aangezien hij ook graag in haar gezelschap was?
Heel veel sterkte. Je verhaal lijkt erg op het mijn, ook ik verloor twee dierbaren poezen in nog geen jaar tijd... en nog altijd, na ruim 5 jaar, heb ik er vaart van... hou je haaks...
Afscheid nemen is nooit fijn. Zeker als het een kostbaar bezit was. En Mischou was dat. Ze kwam altijd bij me zitten als ik er was.
Dat zal ik missen. Jullie zullen nog vaak aan haar denken. Echter omzien hoeft niet altijd verdrietig te zijn. Koester de mooie en blijde momenten, die er waren met haar en dan is het goed.
Tja als dierenliefhebber en diereneigenaar herken ik jullie verhaal en bijbehorende emoties maar al te goed.
Het kost tijd, sterkte hoor!
Oh lieverds wat erg...!
Ik had dit logje nog niet gelezen/ontdekt.
Wat spijt me dat voor haar en voor jullie.
Ik wens jullie heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies.
Een warme knuffel van harte en vol medeleven,
Gabi
Bedankt dat jullie ook dit verhaal met ons wilden delen.
Lieve Mara en Albert,
Jullie hebben Mischou toch moeten laten inslapen, wat een hele opgave is geweest.
Zij is dan wel uit haar lijden.
Jullie zullen haar zeker missen, vooral Albert, want die was dan niet alleen als Mara werkte.
De laatste foto's, die gemaakt zijn, is alsof zij het aanvoelde om nog extra bij jullie te zijn.
Heel veel sterkte toegewenst.
Mara en Albert,
Voor sommige mensen is het onvoorstelbaar hoeveel je van deze maatjes kan gaan houden. Zeker als je geen kinderen (meer) om je heen hebt worden het echte vriendjes die er altijd voor je zijn. Als gezelschap, maar ook als troost, of gewoon om even tegenaan te praten. Je deelt het huis, maar ook je leven met hen. Zeker als het, zoals ook in jullie geval, een periode van 12,5 jaar is. Veel sterkte voor de komende tijd. Uit ervaring weten wij dat het even zal duren, maar dat je daarna vol trots en plezier aan beide trouwe vriendjes zal terugdenken en veel leuke verhalen zal ophalen en zal denken aan het fijne gevoel wat Snuit en Mischou jullie gegeven hebben. Ria en Alex
hè jeetje en dat zo snel achter elkaar.
dat wil je niet.
sterkte saampjes xx
In tegenstelling tot kinderen blijven dieren altijd afhankelijk van het baasje en mede daardoor hechten we héél sterk aan huisdieren .
Zo'n keus moeten maken is heel verdrietig maar voor het dier een zegen zodat het beestje niet verder hoeft te lijden .
Heel veel sterkte met het gemis dat ook Viggo wel aan zal grijpen !
Mara en Albert, wat een verdrietig bericht. Ik weet hoe het voelt, want heb in 2008/2009 binnen 6 maanden afscheid moeten nemen van 2 van mijn katten.
Voor Mischou was dit de juiste keus, daar ben ik van overtuigd, maar jullie huis zal nu zo leeg voelen! Sterkte.
Ach nee toch!!
Lieve Albert en Mara, wat is het toch vreselijk naar om je huisdier kwijt te raken!
We weten allemaal dat katten (en honden en konijnen en..) niet ons leven lang bij ons zullen zijn, maar je raakt zo vreselijk aan ze gehecht. Je kent hun speciale maniertjes van om eten vragen of "doe de deur eens voor me open" en je kent het geluid van hun miauwtje en hoe ze spinnen en waar ze altijd zitten / liggen / naar buiten kijken...
Ja dat is een trieste Kerst, ik leef erg met jullie mee. Ik kan alleen maar zeggen dat de tijd de wonden heelt, dat weet ik uit ervaring.
Wat lief dat jullie toch nog kerstkaarten hebben verstuurd! Dank je wel!
Veel sterkte en zoek en vind nieuw of ander geluk in 2013!
liefs HannaH
Wat naar zeg, logisch dat jullie dat lieve, mooie schatje missen. Heel
veel sterkte X
Ach, lieve mensen wat is dit in- en intriest voor jullie. Het is altijd zo gemakkelijk praten: het was het beste voor het dier. Maar het gemis is voor jullie erg groot. Na 12,5 jaar is het gewoon en familielid geworden. Wens jullie veel kracht.
Lieve Mara en Albert,
Heel veel liefs en sterkte van ons drietjes.
Ik weet hoe het is, en leef dan ook met jullie mee!
Een huisdier is een lid van het gezin. Sterkte de komende tijd!
Ja, dit komt aan als een mokerslag. Zeker als die beesten min of meer kinderen voor je zijn. Ook wij raakten geliefde huisdieren kwijt en sukkelen nu met onze kater Patser. Maar dood is definitief. Het diertje zag er prachtig uit en ik weet dat we het heel vaak hadden over de gelijkenis van jullie poezen en die van ons. Uiterlijke overeenkomsten, maar toch. Dit wil je niet, dit gun je geen mens of dier. Triest nieuws en ik kan me voorstellen dat het huis nu even hol klinkt. Juist in deze dagen. Heel veel sterkte..
he bah zeg, wat een naar nieuws,
wens jullie beiden veel sterkte................
lieve Albert en Mara, wat verschrikkelijk nieuws! jullie moeten er echt het hart van in zijn! ik kan me jullie verdriet erg goed voorstellen. Hoe is Mischou toch zo snel achteruit kunnen gaan!
Ik moet er niet aan denken dat wij ooit op een dag ook eens zullen moeten afscheid nemen van onze lieve Golden retriever Laini. Je gaat je zo enorm hechten.het wordt je vriend, je maatje, 't lijkt wel een eigen kind te zijn8
nog veel sterkte bij dit hartverscheurend afscheid.
dikke knuffel, Hilde
Ach wat triest zeg....sterkte ermee en tjee wat wrang zo kort achter mekaar die twee poezensnuitjes....ik denk aan jullie! XXXX
Heel veel sterkte gewenst.
Wat een naar bericht lieve Mara y Albert. Jullie huis zal nog heel lang leeg zijn zonder Mischou. Weet dat ze mooie jaren bij jullie heeft gehad en dat jullie er alles aan hebben gedaan om haar tot het laatste toe te verzorgen en de enige juiste beslissing -hoe moeilijk dan ook- hebben genomen.
Veel sterkte toegewenst.
Franca
Nou, dat is wel snel achter elkaar ja! Sterkte gewenst hoor...
Ja het is zeer verdrietig dat Mischou er niet meer is. Het was een bijzondere kat. Ze was heel slim, ondeugend, stoer maar vooral altijd lief. We zullen haar missen maar ze heeft een prachtig leven gehad bij jullie.
Sterkte van ons !
Liefs en groetjes,
Lawrence
Hola Albert en Mara,
Dat is inderdaad een heel verdrietig bericht en ik kan me voorstellen dat jullie de beide katten vreselijk missen, vooral gezien al die jaren dat ze jullie als maatje vergezeld hebben. Veel sterkte. Liefs van ons, Sjaklien en Jan
Wat verdrietig dat jullie Mischou hebben moeten laten inslapen. Ik wist dat ze een tijdje geleden niet helemaal gezond was, maar dacht dat het weer goed ging. Even niet op jullie weblog gekeken en dan dit akelige nieuws. Ik geloof graag dat je daar de nodige tranen voor laat vloeien.
Groetjes en sterkte jullie beiden.
Wat een verdrietig nieuws. Heel veel sterkte! Jullie hebben een hele dappere beslissing moeten nemen om haar te laten gaan. Jullie hebben haar ongetwijfeld een geweldig thuis gegeven! xxx
Albert, Mara, ik vind dit heel erg voor jullie, je hecht zo enorm aan je dieren. Al onze katten die we hadden, hebben ieder een bijzonder plekje in onze herinnering gekregen. Het zal bij jullie niet anders zijn. Veel sterkte met het verlies van jullie vriendinnetje.
Frank
Een reactie posten