Reuze bedankt voor je reactie èn medeleven

Ik wil iedereen hartelijk danken voor de vele reacties en medeleven die wij mochten ontvangen op onze weblog, via de e-mail, via facebook of een telefoontje. Het heeft ons goed gedaan. Nooit zal ik MIJN grote vriend Snuit vergeten, maar het leven gaat door,
en het verlies van Snuitje zullen wij een plaatsje in ons leven moeten geven. - Klik op de foto voor groter formaat -
Dat we ons katje Mischou in huis hebben maakt de pijn wat lichter.
Nogmaals bedankt voor je medeleven, ook namens Albert.

Dit is een foto van onze kater, toen er nog niets met hem aan de hand was, kijk maar eens naar de glimmende kleur van zijn mooie en dikke vacht, en dit plaatje symboliseert een beetje wat er gebeurd is: Snuit is als het ware uit ons leven "weggelopen".
Liefs en groetjes
Mara

In memoriam - onze kater Snuit is er niet meer

Toen wij donderdag 13 oktober j.l. 's middags thuis kwamen, terug uit Spanje, zag ik meteen dat er iets aan de hand was met onze kater Snuit. Hij was MIJN grote vriend, want als ik uit de late dienst kwam, stond hij altijd op me te wachten bij de binnenpoort.

- Klik op de foto's voor groter formaat -
Allereerst een foto zoals ik hem altijd zal herinneren. Stoer en parmantig bij ons voor aan het Veluwemeer.


Wat Snuit ook zo heerlijk vond, was het kroelen op ons terras.


De toestand van Snuit werd met het weekend slechter en zowel Albert als ik bereidde ons op het ergste voor. Op zondagavond besloten wij om maandagmorgen de dierenarts te bellen voor een afspraak.

Zondagavond de volgende twee foto's gemaakt. Snuit samen met Mischou op de bank, voor de allerlaatste keer,


en een close-up van Snuit op zijn laatste zondagavond bij ons thuis.


Maandagmorgen de assistente van de dierenarts gebeld en een afspraak gemaakt voor vandaag om 17.00 uur. Toen we bij hem kwamen zag Martin Bakker (zo heet onze dierenarts) meteen dat het niet best was met Snuit. Na een onderzoek kwam hij tot de conclusie dat genezing niet meer mogelijk was vanwege een vergevorderd stadium van een kwaadaardige tumor.

Eigenlijk wisten Albert en ik het al, maar ook de dierenarts vond het beter om euthanasie toe te passen. We zijn er tot de laatste minuut bijgeweest. Onze Snuit is heel vredig en rustig ingeslapen op maandag 17 oktober 2011 om 17.35 uur. Je begrijpt zeker wel dat we heel veel verdriet hebben, want na 5 jaar en 7 maanden op deze manier afscheid te moeten
nemen van je huisdier, is verschrikkelijk.
De eerste 5 jaren van zijn leven was Snuit een zwerfkater. Wij hebben hem geadopteerd toen hij aan kwam lopen.
Denk je een beetje aan ons en bedankt voor je medeleven.
Groetjes
Mara

Tot slot twee foto's die Albert vanmiddag gemaakt heeft van Snuit op ons bed om 16.20 uur, want dit zijn bijna de laatste momenten van het leven van onze kater Snuit.


Wat zullen wij je missen jochie!
Je gaf ons en Mischou heel veel vreugde in het huis. Rust zacht mannetje.