Hoe het allemaal begon en eindigde.
Op 23 mei 1977 om negen uur 's morgens begon bij De Punt de kaping van een trein toen de intercity Assen-Groningen, bij de spoorwegovergang De Punt door negen gewapende Zuidmolukse jongeren gekaapt werd en tot stilstand werd gebracht. De gijzeling duurde 482 uur en de bevrijding door mariniers kostte twee gegijzelden en zes terroristen het leven.
Dit was de tweede treinkaping in Nederland en opnieuw door Zuidmolukse activisten.
Bij de eerste kaping op 2 december 1975 van de stoptrein Groningen-Zwolle bij het Drentse dorp Wijster door zeven Zuidmolukse terroristen, werden machinist Braam en nog twee onschuldige burgers, in koelen bloede VERMOORD door die treinkapers, TERRORISTEN is het juiste woord voor deze moordenaars.
Op de volgende foto, genomen door de dienst luchtvaart van de toenmalige Rijkspolitie, is duidelijk te zien hoe het treinstel met nummer 747, type Mat 54 Hondekop, in een bocht stil is komen te staan.
Met een lorry brachten steeds twee personen voedsel en medicamenten naar de gekaapte trein die je in de verte ziet staan.
De Ontknoping
Zaterdagochtend 11 juni 1977, bijna drie weken na het begin van de kaping, openden mariniers van de BBE het vuur op de trein, bijgestaan door zes Starfighters die drie keer in groepjes van twee over de trein vlogen. De jongste van de piloten was de latere Bevelhebber der Luchtstrijdkrachten en CDS (Commandant der Strijskrachten) Dick Berlijn.
De gijzeling duurde 482 uur (20 dagen) en de bevrijding door mariniers kostte twee gegijzelden en zes kapers het leven.
Emile Groen maakte op de 11e juni 1977 als legerfotograaf o.a. de volgende foto's.
Mariniers kijken na de bevrijdingsactie uit een raam van de trein.
Mariniers en hulpverleners direct na de bevrijding van de gijzelaars.
De met kogels doorzeefde 'kop' van de gekaapte trein. Hondekoptreinstel Mat 54 met treinstelnummer 747.
Eén van de drie nog in leven zijnde Zuidmolukse kapers ligt geboeid op zijn buik tussen de rails om afgevoerd te worden.
Opgeluchte gijzelaars, duidelijk aan hun gezichtsuitdrukking te zien, verlaten via het talud de trein.
Twee foto's van het aan flarden geschoten treinstel 747 type Mat 54 Hondekop.
De kapot geschoten kop had veel bekijks zoals je ziet.
Treinstel 747 op 24-04-1970 op Amsterdam CS. Dit treinstel was in 1977 betrokken bij de Treinkaping, bij De Punt.
foto: Nico Spilt
Toen dit nummer in 1980 nummer 1 werd in de Top 40 moesten wij altijd denken aan die
treinkaping bij De Punt die twee gegijzelden en zes terroristen het leven kostte.
Voor meer Zwijmelen op Zaterdag, klik hier.
15 opmerkingen:
Ja ik kan het me allemaal nog heel goed herinneren. Vreselijk gebeuren.
Lieve groetjes
Goede morgen Albert en Mara en een fijne week gewenst.
Wat een heftig log plaatste je hier, heel goed dat je er ons nog eens aan herinnerde hoe vreselijk die kaping wel was... Je hebt het bovendien goed gedocumenteerd ook nog zodat het me weer levendig voor de ogen staat!
Ik voel me er nog steeds bij betrokken. Molukse zwager, en op één van je foto's herken ik een latere collega die gegijzeld was in die trein. Die niet met andere collega's kon praten over de kaping...
En Sajang É klinkt mij als prachtige muziek in de oren, ofschoon ik de tekst niet versta. De melancholie die er in doorklinkt begrijp ik wel, om eigen redenen.
Wat ik er nog van weet is een zenuwachtige buurvrouw omdat haar man rechercheur bij de politie was en toentertijd bij die situatie daar aanwezig.
Triest gebeuren, heel triest. Nog maar een paar weken geleden was er een docu van op tv. Mensen van toen zijn nog steeds in behandeling bij prof. etc.
Ja, die beelden herinner ik me nog goed. Wat een triest en angstwekkend drama. Mooi dat jullie er aandacht aan besteden. Het nummer is prachtig en ontroerend.
Ik zat op kantoor in Leek, en de kleinkinderen van een collega zaten in de school gegijzeld. Heftig was dat, je kon alleen maar meeleven en hopen dat het goed komt. Zie alles zo weer voor mij.
Kan de woorden niet verstaan, maar klinkt melancholiek.
Het liedje Sajang É brengt mij altijd de tranen in mijn ogen door een stukje verleden.
Lieve groetjes
Zat op school toen nog en verbaasde me erover dat de meesten het geen bal interesseerde of een hele simpele manier van kijken naar eea had. Beide houdingen snapte ik dan weer niet.
Je muziekkeuze is beloftevol.
Goede morgen Albert en Mara en een heel fijn weekend gewenst.
Ben ik te vroeg voor het zwijmelen op zaterdag of heb je er even geen zin in?
Kan het me nog heel goed herinneren.. Vreselijke berichten en beelden.. Tja.. de tijd gaat snel. Maar voor de nabestaanden niet..
Toch een fijn weekend! Salu2
Ik zat nog op de lagere school maar herinner me dit nog wel, vooral omdat de Molukse wijk in Wormerveer extra bewaakt werd en we daar niet mochten komen. De reden van de acties was me toen volkomen duister, nu kan ik best begrip hebben voor de gevoelens van de Molukse gemeenschap, alleen de manier waarop ze aandacht wilden vragen (geweld) vind ik fout. Maar zo kan ik ook weinig begrip opbrengen voor de lieden die tegen Zwarte piet zijn door de manier waarop ze hun gelijk willen halen, terwijl hun ideeën over zwarte piet misschien zo gek nog niet zijn. Hachelijk?
ja, dat vermoorden hadden ze niet moeten doen, dat heeft ze toch de das omgedaan. Erg jammer, deze gebeurtenis.
Sorry hoor, vergeet mijn vorige opmerking, ik heb nu even naar beneden gescrold en zag inderdaad dat er een mooie update staat...
Alles nog vers in het geheugen. Jammer dat ze die kapers hebben doodgeschoten. Met een levenslange straf zouden ze er minder goed zijn afgekomen.
Op een van de foto's zag ik iemand die bevrijd uit de trein kwam, en later een collega van me werd. Die kon er op de afdeling alleen met mij over praten, omdat andere collega's "te kort door de bocht reageerden"... Het staat ook dicht bij me vanwege mijn twee Molukse zwagers, inmiddels helaas beide overleden.
Een reactie posten